40 dagen & Pasen – Oosterkerk Hoogeveen

Symbolische schikkingen 40dagentijd en Pasen 2023

Thema: Uit Liefde voor jou!

In de veertigdagentijd lezen we de verhalen over Jezus.
Hij gaf zijn tijd, zijn aandacht en zelfs zijn leven uit Liefde voor de mensen.
Ons leven is geen rechtlijnig pad. Het kan opeens veranderen door verdrietige of fijne dingen die gebeuren. Soms slaan we een andere weg in, uit liefde voor een ander.
Daarom is voor de schikking gekozen voor kronkeltakken van de hazelaar.
Met deze kronkeltakken maken we iedere week een andere vorm, zoals een boog of cirkel.
Voor iedere viering wordt iets van symboliek toegevoegd, passend bij de lezing.
De eerste schikkingen hebben een sober karakter. De veertigdagentijd begint immers somber, het is een tijd van bezinning.
De liturgische kleur in deze periode is paars. Naarmate we dichter bij Pasen komen, worden de schikkingen lichter en kleurrijker.

De eerste zondag lezen we over Jezus in de woestijn:
We zien een weg met stenen, het brood en in de verte een witte bloem.

Meditatieve Tekst:

UIT LIEFDE VOOR JOU

WANDELEN IN DE WOESTIJN

LEEFTOCHT

HET VERGEZICHT

Symbolische schikking voor de 2e zondag van de 40dagen tijd.

De schikking van de kronkeltakken is veranderd in een berg.
Symbool van drie bloemen is toegevoegd, naar aanleiding van de lezing uit Mattheus 17 over Jezus op de berg met Mozes en Elia.

Meditatieve Tekst:

Op de berg
In stilte luisterend, biddend
Drie profeten
Gevonden wijsheid

Symbolische schikking voor de 3e zondag van de 40dagentijd.

Op de 3e zondag van de veertigdagentijd lezen we over de ontmoeting van Jezus met de Samaritaanse vrouw bij de bron.
De kronkeltakken zijn veranderd in een cirkel, liggend op een spiegel.
In de cirkel een schaal met water.

Meditatieve Tekst:

Bronnen
Van inspiratie
Spiegels met gedachten
Verbinding voor mij
En jou

Symbolische schikking voor de 4e zondag van de 40dagentijd.

De lezing is deze 4^e zondag uit Johannes 9 en gaat over de genezing van een blinde..
De schikking is veranderd in de vorm van een oog.

Meditatieve tekst:

Open ogen….
Zien, kijken, gezien worden.
Wie ben jij…… geworden?

Symbolische schikking voor de 5e zondag van de 40dagentijd.

Op de 5^e zondag lezen we over de opwekking van Lazarus.
De schikking is veranderd in een krans van dorre takken.
Als symbool van troost zijn roze tulpen verweven.

Meditatieve tekst:
Ogenschijnlijk dorre krans
Levensloop
Troost,
Liefde

Symbolische schikking voor de 6e zondag van de veertigdagentijd.

De lezing van deze 6^e zondag is uit Johannes12: De intocht in Jeruzalem.
De kronkeltakken zijn veranderd in de vorm van een weg.
De Palmtakjes zijn als symbool toegevoegd.

Meditatieve tekst:

Op weg
Samen juichen
Alleen
Uit liefde voor jou

Symbolische Schikking voor Witte Donderdag

We lezen over het verraad in de hof van Getsemané.
De vorm van de kronkeltakken is weer een krans.
Als symbool is de Judaspenning toegevoegd.

Meditatieve tekst:

Zonder licht geen donker
Zonder liefde geen verraad
30 zilverlingen
Zonde

Symbolische schikking voor Goede Vrijdag

We lezen over de kruisiging.
De kronkeltakken zijn geschikt tot een gaffelkruis.
Twee Armen staan smekend omhoog:

Meditatieve tekst:

Ten Hemel schreiend
Gekruisigde Verlosser
Brenger van genade
Trouw aan ons

Symbolische schikking voor Stille Zaterdag / Pasen

In de avondviering wordt de donkere doek van de schikking gehaald.

Uitleg: We lezen over de Opstanding van Jezus. Het is Pasen.
Bij de krans van kronkeltakken zijn witte bloemen geschikt als symbool van het nieuwe leven.

Meditatieve tekst:
Nieuw leven
De dood overwonnen
Kleuren, geuren
Kringloop
Begin zonder eind

17 april 2022 Paasmeditatie

Lezing, Paasevangelie: Johannes 20, 1-18
Voorganger: ds. Dick van der Vaart

Gemeente van Christus,

Twee weken geleden ging ds. Jolanda Paans voor in de vesper in deze kerk. Wat ze toen zei over het kruis raakte me. Ze herinnerde aan beelden uit Oekraïne die vlak daarvoor op t.v. verschenen waren. Beelden die op ons aller netvlies gebrand zijn. De beelden van een straat waarin doden lagen. Een vrouw lag voorover. Onder haar vandaan stak haar arm met daaraan een hand met roodgelakte nagels. En iets verderop lag een man met een fiets. Zijn handen hielden de handvatten van het stuur nog vast. “Moderne kruisbeelden”, noemde Jolanda ze. En dat voelde ik ook zo.

We zijn zo vertrouwd met de beelden van het kruis dat ze ons dikwijls niet mee zo raken. De moderne kruisbeelden geven ons de schok die nodig is om de ons de realiteit van het kruis te laten ervaren. Deze beelden plaatsen ons in de realiteit van vandaag, de realiteit van de oorlog in Oekraïne waarin wij elkaar vandaag de paasboodschap van de opstanding verkondigen. De paasboodschap moet de confrontatie met de realiteit aankunnen. We verkondigen elkaar geen vrome praatjes.

Allereerst wil ik met u delen wat ik net ontdekt hebt. Dat is dat er in de iconografie in de westelijke kerk en in de oosters-orthodoxe kerken een groot verschil is waar te nemen in de wijze waarop de opstanding wordt afgebeeld.
In de westerse kerk wordt de opstanding van Jezus als een individueel gebeuren geschilderd. Je ziet beelden van Jezus die als enige opstaat uit een opengebroken graf.
In de oosters-orthodoxe afbeeldingen is de opstanding een collectief gebeuren. Je ziet Christus opstaan maar tegelijkertijd zie je hoe hij ook Adam en Eva helpt opstaan uit het graf. En Adam en Eva vormen samen het symbool van de mensheid. Met Christus staat de mensheid op uit het graf.

En wanneer je leest hoe in Mattheüs 27 de opstanding beschreven wordt dan begrijp je dat de collectieve oosters-orthodoxe manier van afbeelden van de opstanding dichter bij de bijbel is dan de westerse individuele manier. We lezen in vers 51 hoe Jezus sterft:
“Nog eens schreeuwde Jezus het uit, toen gaf hij de geest. Op dat moment scheurde in de tempel het voorhangsel van boven tot onder in tweeën en de aarde beefde en de rotsen spleten. De graven werden geopend en de lichamen van veel gestoven heiligen werden tot leven gewekt. Na Jezus, opstanding kwamen ze uit de graven, gingen de heilige stad binnen en maakten zich bekend aan een groot aantal mensen.”

Het sterven van Jezus, zijn opstanding en de uitstorting van de Heilige Geest lijken op hetzelfde moment te gebeuren. Goede vrijdag, Pasen en Pinksteren lijken op één dag te vallen.
Het paasevangelie uit het evangelie van Johannes is onbeschrijfelijk mooi en raakt ieder jaar weer. Het beschrijft de opstanding echter als een individueel gebeuren.

In de situatie waarin we verkeren met de oorlog in Oekraïne past in mijn beleving beter de beschrijving van een collectieve opstanding zoals we dat in Mattheüs 27 lezen.
Wanneer we spreken over de opstanding van Jezus dan spreken we tegelijkertijd over de opstanding van de slachtoffers in Oekraïne. Maar ook over de opstanding van alle slachtoffers die gevallen zijn in oorlogen de geschiedenis door en tot op de dag van vandaag.

Volgende week op 24 april wordt in de oosters-orthodoxe kerk het paasfeest gevierd en ook in de kerken in Oekraïne zullen dan die woorden uitgeroepen worden die wij aan het begin van de dienst uitriepen: “De Heer is waarlijk opgestaan! Christus is waarlijk opgestaan! De Heer is waarlijk opgestaan!”
Niet de oorlog, de verwoesting, de dood zullen het laatste woord hebben maar vrede, opbouw en het leven. Wij vieren vandaag en het volk van Oekraïne viert volgende week het mysterie van de opstanding. De opstanding is een mysterie, geen raadsel. Een raadsel kan worden opgelost, een mysterie niet. Een mysterie wordt groter naarmate je er dieper in doordringt.

Het mysterie van de opstanding is het mysterie van de schepping en de herschepping. Het mysterie van de opstanding is het mysterie van God. Onze hele werkelijkheid komt uit dit mysterie voort. Ieder ogenblik nieuw. Ieder ogenblik worden wij geschapen en herschapen. Het hele heelal komt uit dit mysterie voort. Nu op dit moment. Dat is een wonder en er spreekt een oneindig grote scheppingskracht uit.

Iets van die scheppingskracht zien we in de lente waarin het nieuwe leven doorbreekt in de natuur. Dat is maar een fractie van de scheppingskracht van God. Die scheppingskracht is zo groot dat van daaruit ons wordt toegezegd:

DE VERLOSSING VAN ALLE MENSEN UIT ALLE TIJDEN EN VAN ALLE PLAATSEN

Dat zijn hele grote woorden. Niet alleen Jezus maar alle mensen van alle tijden en plaatsen zullen worden opgewekt uit de dood en worden verlost van hun lijden. Jezus is de nieuwe Adam, de eersteling van een nieuwe schepping.

Zoals Jezus werd opgewekt uit de dood. Zo zullen alle mensen die in het verleden hebben geleefd, en alle mensen die nu leven en alle mensen die nog geboren zullen worden, opgewekt worden uit de dood. Ze zullen worden verlost uit de dood, ze zullen worden verlost uit alle lijden, eenzaamheid en pijn. Ze zullen worden verlost van schuld.
De aarde zal een bloeiende tuin worden: een Hof van Eden. De mensen, wij, zullen daarop leven en gelukkig zijn. Leven in harmonie met God, in harmonie met elkaar, in harmonie met de natuur.
Deze boodschap sluit aan bij een verlangen die diep leeft in onze ziel. Een verlangen naar heil, naar heelheid en geluk, voor altijd voor iedereen. Maar wanneer je dit verlangen confronteert met de werkelijkheid, dan lijkt ze te verpletteren onder het gewicht van de realiteit. De realiteit lijkt groot en zwaar als de grote, ronde steen die het graf van Jezus afsloot. Een steen waar geen beweging meer in te krijgen is.
Die steen zegt ons: feiten zijn feiten, dood is dood, je moet je neerleggen bij de harde werkelijkheid.
De paasboodschap gaat hier tegenin, is een revolutionaire boodschap en roept op tot opstand: Weiger de wanhoop! De wanhoop lijkt zoveel realistischer dan de hoop maar is het niet! Blijf trouw aan wat er in het diepst van je ziel aan verlangen leeft.
De werkelijkheid is veel groter dan je denkt! God is veel groter dan je denkt! Werp de wanhoop van je af!

De hoop en het leven komen op ons af als een oproep van God. Huub Oosterhuis heeft dat prachtig verwoord. In het derde couplet van het lied “De steppe zal bloeien”, schrijft hij:
De dode zal leven
De dode zal horen: “Nu leven!”
Ten einde gegaan en onder stenen bedolven:
“Dode, dode sta op!”
Het licht van de morgen.
Een hand zal ons wenken,
Een stem zal ons roepen:
“Ik open hemel en aarde en afgrond.”
En wij zullen horen
En wij zullen opstaan
En lachen en juichen en leven!

Amen.

Meditatie Paaswake 2022

voorganger: ds. Dick van der Vaart

Jezus en Jona,

De kracht van het christelijk geloof ligt hierin dat het lijden en de dood niet ontkend wordt. In tegendeel: het lijden van de mensheid wordt ten volle onder ogen gezien. In het O.T. zien we het lijden van de mensheid gesymboliseerd in de slavernij van het volk van God in Egypte. Het volk zucht en lijdt en voelt zich door God verlaten.
Maar dan lezen we dat God Zelf neerdaalt vanuit Zijn hemel en zegt:
“Ik heb zeer wel gezien de ellende van Mijn volk en hun hulpgeschrei heb ik gehoord. Daarom ben Ik neergedaald om het te verlossen.”
Het lijden van zijn volk laat God niet onverschillig. Het lijden van de mensheid laat God niet onverschillig. Hij daalt neer en lijdt met het volk mee. Maar daar blijft het niet bij: Hij verlost Zijn volk door Mozes.
Zoals God neerdaalde in Egypte en leed in Zijn volk. Zo daalde Hij ook neer in Jezus en leed in Hem. Maar Hij leed ook in de Jezus’ broeders en zusters, in de kinderen, in de doven, in de blinden.
God Zelf leed in de meest geminachten in Jezus’ tijd: zij die gekruisigd werden.

Ik zei het al: het lijden wordt in het joodse en het christelijke geloof niet ontkend maar onder ogen gezien. Aan het kruis riep Jezus uit: “Mijn God, mijn God, waarom hebt gij mij verlaten?” En ook Jona kende deze god verlatenheid. Vanuit het binnenste van de vis schreeuwt Hij tot God:
“U slingerde mij de diepte in, naar het hart van de zee. Door kolkend water ben ik omgeven, zwaar slaan uw golven om mij heen. Ik dacht: verstoten ben ik, verbannen uit Uw ogen.”
Het volk Israël voelde zich door God verlaten in de slavernij, Jona voelde zich door God verlaten in de buik van de vis, Jezus voelde Zich door god verlaten aan het kruis.

Jona verbleef drie dagen en drie nachten in de buik van de vis. Jezus verbleef drie dagen en drie nachten in het graf. Het gebed van Jona zou het gebed van Jezus geweest kunnen zijn: “Het water stijgt tot aan mijn lippen, muren van water storten op mijn neer, zeewier om mijn hoofd verstikt mij. Ik zink tot op de bodem waar de bergen oprijzen naar het rijk dat de grendels voorgoed achter mij sluit.”
Drie dagen en drie nachten duurt de duisternis van de dood maar dan klinkt de jubelkreet: “Maar U trekt mij levend uit de dood omhoog, o Heer mijn God!”
Het volk Israël werd bevrijd van de slavernij, Jona werd uitgespuugd op het droge, Christus werd opgewekt uit de dood.

Het water van het doopvont symboliseert het water van de dood waardoor Jona en Jezus omgeven werden. Het water symboliseert ook de verschijningsvormen van de dood in ons eigen leven: onze angst voor de dood, onze eenzaamheid, onze wanhoop. Wanhoop die soms eindeloos kan duren: wel drie dagen en drie nachten.
De doop symboliseert dat wij met Jona zijn opgeslokt door de vis en met Christus gestorven en begraven zijn. Maar de doop symboliseert ook dat God ons niet in de dood alleen laat. Met Jona en Jezus mogen wij jubelen:
“Maar U trekt mij levend uit de dood omhoog, o mijn Heer en God!”

U mag zo meteen naar voren komen en bij het doopvont water ontvangen in de palm van uw hand. En u mag dan weten dat God u bij name kent, dat hij u liefheeft, dat hij u redt uit de dood. U mag zich voelen als Jona toen hij werd uitgespuugd door de vis en als Jezus nadat hij werd opgewekt uit de dood.

Amen.

Meditatie Witte Donderdag

Meditatie van ds. Dick van der Vaart

Witte donderdag

We zijn hier bijeengekomen om Jezus te gedenken. Jezus is het wáárd om herinnerd te worden.

En daar waar wij Hem herinneren daar valt het licht van God tot op de dag van vandaag deze wereld binnen. Onze herinnering van Jezus is het venster waardoor heen het licht van God schijnt. En de mooiste herinnering van Jezus zijn de daden die wij in navolging van Hem doen. Dan valt het licht van God door onze daden deze wereld binnen.

In Jezus was God Zelf Aanwezig in deze wereld. Daarom zitten we op het puntje van onze stoel wanneer Jezus iets zegt of doet. Niets en geen moment willen we daarvan missen.

Zo kijken we vanavond aandachtig toe wanneer we zien hoe Jezus tijdens het laatste avondmaal een brood neemt en Zich ermee identificeert. Hij houdt het omhoog en zegt: “Dit is Mijn lichaam.”

Dan breekt Hij het brood, deelt het uit en zegt: “Doet dit tot Mijn gedachtenis.”

Jezus hoopt dat wij ons Hem zullen herinneren. Idereen die gaat sterven hoopt door zijn of haar geliefden herinnerd te zullen worden. Zo ook Jezus. “Vergeet me niet!” is de boodschap die Hij als geliefde leraar aan Zijn leerlingen geeft.

Maar er is meer. In Jezus is God Aanwezig. Daarom Zijn Jezus’ woorden ook aan de mensheid gericht. Jezus wil niet alleen door Zijn leerlingen herinnerd worden maar ook door de mensheid omdat de wijze waarop Hij leefde een boodschap voor de mensheid inhield.

Jezus wil dat wij ons Zijn leven herinneren. Hij wil dat wij ons zijn woorden en daden herinneren. Hij wil datwij de manier waarop Hij leefde herinneren.

En hoe leefde Jezus? Hoe waren Zijn woorden en daden? Vol liefde!
Met hart en ziel heeft Hij zich aan deze wereld gegeven. Met een hart en een ziel vol liefde. Hij sprak liefdevolle woorden en verrichte liefdevolle daden.
Met hart en ziel gaf Hij Zich aan deze wereld. En het was God Zelf Die Zich in Jezus met hart en ziel aan deze wereld gaf!
De zelfgave van Jezus aan deze wereld wordt gesymboliseerd door het breken en het delen van het brood en het schenken en wegschenken van de wijn.
Het breken en delen van brood is een hele elementaire handeling. Het is een handeling die voorgegeven is in de natuur.

Nu de lente aangebroken is zien we weer overal moedervogels die met voer in hun bek op weg zijn naar hun nest om hun jongen te voeden. De jongen sperren hun bekjes wijd open in vol vertrouwen op de moeder.

Wanneer je in de trein zit en de trein loopt een forse vertraging op en het loopt tegen etenstijd en je maag knort en je hoort de maag van je buurman knorren en je hebt nog een koek en je haalt hem tevoorschijn en je breekt deze doormidden en reikt hem je buurman aan dan breekt dat het ijs, dan wordt dat beleefd als een warme geste.
Het breken en delen van brood schept een band, afstand valt weg, je wordt één, hebt a.h.w. nog maar één maag, je bent in vertrouwen bij elkaar.
Zo ging Jezus met de mensen om.
En schenken en het wegschenken geven hetzelfde beeld. Jezus schonk zijn aandacht, zijn liefde aan de mensen om Hem heen.
Hij was niet bezig met Zichzelf. Hij schonk zich helemaal weg aan anderen.

Wanneer Jezus het brood breekt en deelt en de wijn schenkt en wegschenkt en zegt: “Doet dit tot Mijn gedachtenis” dan is dit een boodschap die gericht wordt tot de mensheid en haar oproept om te breken en te delen en te schenken en weg te schenken zoals Jezus dat tijdens zijn leven deed.
En het grote wonder, te groot voor ons om het werkelijk te bevatten is dat God Zelf in Jezus Aanwezig was en dat het tot Gods Wezen behoort om Zichzelf te breken en te delen en te schenken en weg te schenken. God Zelf!
En Hij acht ons zo hoog en zo kostbaar dat Hij Zich aan ons wil geven!
God! De Heer van het onmetelijke heelal wil op menselijke en liefdevolle wijze met ons omgaan!

Laten we God ontvangen van Jezus. Laten we Jezus ontvangen van God. Laten we onszelf breken en delen en schenken aan elkaar. Laten we zo God schenken aan elkaar!

Amen.

10 april 2022 Palmzondag

Lezingen: Jesaja 50: 4-7 Matheus 21: 1-11
Voorganger: ds. Dick van der Vaart

Rijdend op een ezel
In het koningschap van Jezus niet om macht gaat maar om dienstbaarheid.

Wanneer ik zeg dat het in het koningschap van Jezus niet om macht gaat maar om dienstbaarheid dan stel ik deze twee begrippen ten onrechte tegenover elkaar en suggereer ik dat macht niet goed zou zijn.
Dat wil ik corrigeren. Macht is niet slecht. Macht is het vermogen om iets te doen. Zonder macht kun je geen kwaad doen maar zonder macht kun je ook geen goed doen. Zonder macht ben je machteloos: ten goede of ten kwade. Jezus zou de macht wil hebben om goed te doen. In Hem leeft de wens om goed te doen. Macht zou Hem in staat stellen om goed te doen.
Ik heb het wel vaker verteld maar het wordt mij steeds duidelijker dat het verhaal over de verzoekingen in de woestijn wezenlijk is voor het begrijpen van Jezus’ koningschap.

Het gaat in dit verhaal om drie verzoekingen:

de verzoeking om van stenen brood te maken d.w.z. de verzoeking om Zijn koningschap te gebruiken om zichzelf te verrijken. Een verzoeking waaraan zovele machthebbers door de eeuwen heen telkens weer aan ten prooi vallen. Twee weken geleden hebben we nog gezien in welk riant huis de president van Oekriaïne woonde en welke schatten hij om zich heen verzameldhad tot de waanzin van een gouden w.c- pot aan toe. Jezus wijst deze verzoeking af. Hij zal Zijn koningschap niet misbruiken voor zelfverrijking ten koste van het volk.
de tweede verzoeking is de verzoeking van Jezus om zichzelf van het tempeldak te werpen en zich te laten opvangen door engelen.

Dat is de verzoeking om zichzelf als charismatische leider , als een goeroe , als een god-koning te laten vereren waardoor Hij een totale greep, niet alleen op het lichaam, maar ook op de geest van zijn onderdanen zou verwerven. Maar Jezus wijst dit af. Hij wil geen god-koning zijn, geen charismatisch leider. Hij wil zich niet verheffen boven het volk maar broeder zijn. Hij wil de geest van de mensen niet gevangen nemen maar vrij laten.

de derde verzoeking is de verzoeking om neer te knielen voor de duivel opdat Hem al de koninkrijken van de wereld geschonken zou worden. Dat neerknielen voor de duivel dat is het neerknielen voor de macht om de macht. Hier is macht geen neutraal begrip meer, is het niet meer het vermogen om iets te doen ten goede of ten kwade. Nee hier is macht het vermogen om kwaad te doen. De wil om te heersen om het heersen zelf. Macht omdat macht machtig mooi is.

Ook deze verzoeking wijst Jezus af. Hij wil niet heersen om het heersen . Hij wil het goede doen dat in zijn vermogen ligt.

Ach! Hadden we in de wereld maar wat meer koningen, presidenten, premiers , regeringsleiders als Jezus! De wereld zou een paradijs zijn, een Koninkrijk van God!
Jezus rijdt op een ezel Jeruzalem binnen. Niet op een paard. Het paard symboliseert zoals u weet de militaire macht. Maar niet alleen dat. Het paard symboliseert die macht die Jezus afwees in de verzoekingen in de woestijn.
De ezel symboliseert de macht die Jezus ambieert: het vermogen om goed te doen. Op een paard toren je uit boven de mensen. Op een paard kijk je op hen neer. Op een ezel bevindt je je op ooghoogte van de mensen. Je kijkt niet op ze neer maar ziet hen in de ogen als broeders en zusters.

Ten tijde van de intocht in Jeruzalem zuchtte het Joodse volk onder de Romeinse bezetting. De zware belastingdruk die de keizer het volk oplegde veroorzaakte armoede en dagelijkse ellende en uitzichtloosheid. Het volk verlangde naar verlossing.
In de Joodse traditie en in het O.T. hoorden en lazen zij over een verlosser die van Godswege naar het land gezonden zou worden. Hij werd “de Messias” genoemd. En tijdens de Romeinse onderdrukking nam het verlangen naar verlossing daarom de vorm aan van het verlangen naar de komst vande Messias.
En wanneer Jezus roem zich door het land verspreid dan worden deze messiaaanse verlangens aan Jezus verbonden. Men verlangt zo naar verlossing dat men gaat geloven dat Jezus de messias is.

Maar wat stelt men zich daarbij voor? Men denkt dat Jezus als messias met militair geweld de Romeinse bezetter zal verdrijven. Men stelt zich Jezus voor op een paard in een prachtig koninklijk militair gewaad. Jezus zal als koning op de troon van David plaatsnemen en het economische herstel van het land ter hand nemen. En Jezus weet dat deze verwachtingen rondom Hem aan het groeien zijn. Jezus weet dat het volk bij zijn koningschap een koningschap op een paard voor ogen heeft. En daarom kiest Hij bewust niet voor het paard maar voor een ezel als rijdier.

Maar wanneer het volk Hem aanziet komen rijden en dan helemaal enthousiast wordt en mantels voor Hem op de weg gooit waarover Hij kan rijden en palmtakken boven Zijn hoofd houdt en en roept : “Gezegend Hij die komt in de Naam van de Heer! Hosanna!” Welk koningschap bejubelt het volk dan? Het koningschap op de ezel of het koningschap op het paard? En als het volk het koningschap op het paard bejubelde hoe moeilijk zal het dan voor Jezus geweest zijn wanneer Hij zich realiseerde dat het volk niet begrepen had wat Hem voor ogen stond!
Jezus maakte door zijn keuze voor een ezel niet alleen aan zijn tijdgenoten maar ook aan de mensen van vandaag duidelijk welk koningschap Hem voor ogen staat.

Hij maakt dit duidelijk aan Basjr al Assad van Syrië, aan Robert Mugabe van Zimbabwe maar Hij maakt het niet alleen duidelijk aan +de slechterikken . Hij maakt het duidelijk aan alle presidenten in de wereld. Het verhaal over de intocht zou gelezen moeten worden bij de opening van een vergadering van de Verenigde Naties. Alle machthebbers in de wereld moeten weten dat zij bij de machtuitoefening niet uit moeten zijn op zelfverrijking, zelfverheerlijking of macht om de macht.

Alle regeringsleiders moeten weten dat de aarde een paradijs kan worden, een koninkrijk van God wanneer zij hun macht in dienst stellen van hun volk. Hun lievelingsverhaal dat ze ’s avond voor het slapen telkens weer opnieuw zouden moeten willen lezen is het verhaal van Jezus die de menigte voedt: Hij breekt het brood en de vis en Hij deelt en deelt en deelt tot de hele menigte verzadigd is.

En niet alleen voor het politieke leven is de boodschap van Jezus relevant maar ook voor ons persoonlijke leven. Ook voor ons persoonlijke leven geldt dat we niet aleen bezig moeten zijn met het verkrijgen van rijkdom of aanzien of macht om de macht. Daarin schuilt het levensgeluk niet. Ons levensgeluk vinden we in de liefdevolle en dienstbare omgang met onze medemensen.

Amen.

Symbolische schikkingen 40dagentijd en Pasen 2022

Symbolische schikking voor de 1e zondag van de 40dagen tijd.

De naam van de eerste zondag van de veertigdagentijd is INVOCABIT.
Dit betekent “Hij zal aanroepen”
In psalm 91 staat, dat God ons zal antwoorden, indien wij hem aanroepen.
Om deze verbinding tussen God en mensen te symboliseren, is gekozen voor een verticale schikking tijdens de veertigdagentijd.
Deze zondag is de Primula toegevoegd. Deze bloem heeft de Nederlandse naam “Hemelsleutels” en laat zien, waar het ècht om gaat.

God is betrouwbaar en heeft de tijden in de hand.
God komt de aanbidding toe.

Symbolische schikking voor de 2e zondag van de 40dagen tijd.

De naam van de tweede zondag van de veertigdagentijd is REMINISCERE.
Dit betekent “Gedenk uw barmhartigheid”
Vandaag wordt “de verheerlijking op de berg ”gelezen uit Lucas 9
Er is een wolk toegevoegd aan de verticale schikking.
We lezen wat er gebeurt en welke woorden er worden gesproken op de berg.
Een moment om stil te staan en stil te worden, een heilig moment.

Woordeloos blijven de leerlingen achter.
Zij kregen een hemels perspectief op Jezus.
Een ervaring, die alle werkelijkheid tart.
Jezus, Gods zoon!

Symbolische schikking voor de 3e zondag van de 40dagen tijd.

De naam van de derde zondag van de veertigdagentijd is OCULI
Dit betekent “Mijn ogen zijn steeds op U gericht”
Er zijn bloemen met een donker hartje in de verticale schikking gestoken.
Het is of ze ons aankijken.

God, open onze ogen

Geef ons mededogen

Zodat wij zien wat nodig is

Voor de naaste dichtbij en veraf

Symbolische schikking voor de 4e zondag van de 40dagen tijd.

De naam van de vierde zondag van de veertigdagentijd is Laetare.
Dit betekent “Verheug U”
Het licht van Pasen breekt door en maakt het paars lichter. We zien het ook aan de bloeiende tak.
De korenaren verwijzen naar het teken van de broden, waarvan we lezen in Marcus.

Het geheim wordt zichtbaar
In breken en delen
bloeit leven op
als tere bloesem
aan een boom
na de winter

Symbolische schikking voor de 5e zondag van de 40dagen tijd.

De naam van de vijfde zondag van de veertigdagentijd is: Judica.
Dit betekent: “Doe mij recht ”
We lezen over Getsémané, waar Jezus bidt en de discipelen slapen.
In de schikking staat één witte roos voor Jezus.
Op de grond bloemen voor de slapende discipelen.

Trouwe God,
Dat wij niet afhaken
Bij angst en verdriet
Niet slapen

Symbolische schikking voor de 6e zondag van de 40dagen tijd.
De naam van de zesde zondag van de veertigdagentijd is: Palmarum; Palmpasen.
Jezus gaat op weg naar Jeruzalem.
Vrolijke kleuren, een weg en palmtakjes, zien we in de schikking.