Advent & Kerst

Lezing: Lucas 2

Voorganger: ds. Dick van der Vaart

Beste mensen,

De eerste regel van een bekend kerstlied luidt: “Komt verwondert u hier mensen, ziet hoe dat u God bemint! Komt verwondert u hier mensen ziet dit nieuwgeboren kind! “We worden opgeroepen om ons te verwonderen over de geboorte van een kind. En de geboorte van dat kind dat symboliseert een nieuw begin. Een nieuw begin dat als zo groots wordt ervaren dat in een ander kerstlied hierover wordt gezongen: “Daar is uit ’s werelds duist’re wolken een licht der lichten opgegaan.” Deze woorden roepen het scheppingsverhaal uit Genesis 1 op: “In den beginne schiep God de hemel en de aarde. De aarde nu was woest en ledig en duisternis lag op de vloed.” Voor de schepping was de aarde gehuld in duisternis. Maar God vond dat niet goed. Daarom zei Hij: “Er zij licht ! “En er was licht. Uit ’s werelds duist’re wolken was een licht der lichten opgegaan. Bij de geboorte van Jezus gebeurt dit opnieuw. De geboorte van Jezus wordt bezongen als een nieuw begin van de schepping.

Wij vieren de geboorte van het kind Jezus. Maar op het moment dat Jezus geboren werd was Hij in feite nog maar een gewoon kind. Wanneer wij na Zijn geboorte niet meer over Hem vernomen zouden hebben dan zouden wij zijn geboorte niet gevierd hebben. We vieren zijn geboorte omdat uit het kind Jezus een hele bijzondere volwassene gegroeid is. Een volwassene die leefde in volkomen eenheid met God.  Hij leefde in zo grote eenheid met God dat de mensen tegen elkaar zeiden: “Hij is een Zoon van God. “

Leefde Jezus al vanaf zijn geboorte in die eenheid met God? Of is hij in de loop der jaren langzaam in die eenheid ingegroeid?

Heeft Hij wellicht een doorbraakervaring gehad waarin Hij plotseling in die eenheid met God opgenomen werd?  In het evangelie van Lucas lezen we dat Jezus de berg opging om daar in eenzaamheid tot God te bidden. Dat heeft hij niet één- of tweemaal maar vele malen gedaan. Werd Hij in die regelmatige gebeden geboren als Zoon van God?  Of   is de beschrijving van Zijn doop in de Jordaan de beschrijving van een plotselinge doorbraakervaring? Dat moment dat Jezus oprees uit het water en de hemel openscheurde en de Heilige Geest op Hem neerdaalde en de Stem uit de hemel zei: “Jij bent Mijn Zoon Mijn geliefde in wie Ik Mijn welbehagen heb?

We weten het niet maar hoe het ook zij: Jezus leefde vanuit een diepe eenheid met God.  Die eenheid wordt zichtbaar in het leven van de volwassen Jezus. Een leven waarop wij zicht krijgen dankzij de evangelisten Matteus, Marcus, Lucas en Johannes. Hoe ziet het leven eruit voor iemand die in zo grote eenheid met God leefde als de volwassen Jezus? Hoe zag Hij de wereld? Hoe zag Hij de mensen?  Ik probeer Jezus ’visie op het leven te schetsen m.b.v. vijf woorden

1. Verwondering  2. Grenzeloze liefde  3. Medevreugde  4. Medelijden  5. Hoop

1. Jezus had de gave om zich eindeloos te verwonderen. Hij maakt geen beelden van de werkelijkheid. Hij maakte geen beelden van de mensen. Hij had geen vooroordelen. Hij vond het niet vanzelfsprekend dat alles er was. De schepping was voor Hem niet iets wat lang geleden gebeurd was maar een gebeurtenis die zich in het hier en nu voor Zijn ogen voltrok. Hij zag het licht en hoorde God zeggen: “Er zij licht! “Hij zag mensen en hij hoorde God zeggen: “ Laat ons mensen maken naar Ons beeld en gelijkenis. “Jezus zag dat alles op DIT moment uit God geschapen wordt. En hij kon Zich er eindeloos over verwonderen: “Let op de vogelen des hemels. Ze zaaien niet en maaien niet en toch voedt de hemelse Vader ze. Let op de leliën. Ik zeg u dat zelfs koning Salomo in al zijn heerlijkheid niet bekleed was met een pracht als deze! “
2. Jezus had de gave om grenzeloos lief te hebben. Omdat Hij geen beelden maakt van de wereld en de mensen om Hem heen kende Hij geen vooroordelen. Daarom kon hij liefdevol omgaan met de door Zijn volksgenoten gehate Samaritanen en tollenaars, met de door de zogenaamd fatsoenlijke mensen geminachte prostituees en met Romeinse militairen met wie geen Jood wilde praten. Jezus kende geen vooroordelen. Hij verdeelde mensen niet in categorieën met wie hij wel of niet wilde omgaan. Hij zag alleen mensen, kostbare mensen die verlangden naar erkenning en liefde.
3. Omdat Jezus grenzeloos lief kon hebben was Hij blij met de blijden. Hij had de gave tot medevreugde. Hij was blij met het bruidspaar op de bruiloft in Kana. Hij was blij wanneer een zieke gezond werd of een lamme weer kon lopen. Omdat er nergens in de evangeliën expliciet vermeld wordt dat Jezus lachte beweren sommigen dat Jezus een ernstig en somberman was. Onzin. Hij had humor! Dat blijkt uit een uitspraak als: “ Je ziet wel de balk in de oog van een ander maar niet de splinter in je eigen oog ! “En Hij genoot van de omgang met kinderen. Hij zal veel met ze gelachen hebben.
4. Omdat Jezus geen vooroordelen had en grenzeloos lief kon hebben had hij ook de gave tot mededogen. Hij kon treuren met hen die treuren, leed van mensen ging Hem werkelijk aan het hart. Men zegt wel: “Kennis vermeerdert smart “maar liefde vermeerdert smart ook. Naarmate je vermogen tot liefhebben groeit zal je vermogen tot mededogen ook groeien. Hoe groter je liefde hoe groter je meelijden.
5. Jezus leefde in eenheid met God. God is de bron van alle leven. God is de bron van de Schepping. God is ook de bron van de herschepping. Wie leeft in eenheid met God ervaart Gods macht tot herschepping, vernieuwing vergeving, heling. Wie leeft in eenheid met God leeft uit hoop en ziet het visioen van een nieuwe hemel en een nieuwe aarde.

Jezus leefde in eenheid met God. Hij leefde in zo grote eenheid met God dat mensen tegen elkaar zeiden. Deze mens is Zoon van God. Wij vieren vandaag Zijn geboorte. Wij vieren dat Hij uit ‘s werelds duis’tre wolken als een groot licht is opgegaan. Dat licht is zo groot dat het ons na meer dan 2000 jaar nog toe straalt. Jezus werd in het gebed geboren uit God.

Hij beleefde een doorbraak ervaring waarin hij één werd met God. Laten ook wij de berg opgaan om te bidden. Laten ook wij bidden dat wij geboren mogen worden uit God. Laten ook wij bidden dat wij één mogen worden met God. Laten wij bidden dat ook in ons geboren mag worden een eindeloos vermogen om ons te verwonderen. Een grenzeloos vermogen tot liefhebben, een vermogen tot medevreugde en medelijden en laten we bidden dat ook in ons de hoop geboren wordt. Dan wordt het kind geboren in onze ziel. Dan wordt het kerstfeest in ons leven! Amen!