Schriftlezing:
Genesis 8, vers 1 t/m 14

Handelingen 2, vers 1 t/m 13

Voorganger:

Ds. Dick van der Vaart

Gemeente van Christus,

Mijn oudste dochter Shi is al een paar jaar het huis uit. Maar omdat haar universiteit gesloten is, woont al weer zes weken bij ons. Heel gezellig !

Vrijdagmorgen bij het ontbijt sprak ik met haar over de afschuwelijke moord op George Floyd, de zwarte man in Minneapolis in Amerika, die gearresteerd werd door vier witte politieagenten en door hen vermoord werd. Eén van hen zette zijn laars op de nek van George Floyd die daardoor geen adem meer kreeg. En hoewel hij dit verschillende keren aangaf nam de agent zijn laars niet weg. Zelfs niet toen het al te laat was en George al gestorven was.
De afschuwelijke beelden van deze moord bleven bij mij mijn dochter op haar netvlies staan. Ze vroeg aan me of ik deze moord zondag zou noemen in mijn preek.

Ik antwoordde haar dat het zondag pinksteren zou zijn en ik nog niet wist of ik deze gebeurtenis hiermee zou kunnen verbinden. Toen antwoordde ze : “ In het pinksterverhaal kunnen mensen uit verschillende landen en culturen elkaar verstaan omdat ze de taal van de liefde spreken. In Amerika kan het racisme alleen verdwijnen wanneer men de taal van de liefde leert. “

Deze woorden van mijn dochter ontroerden me. Ze gaat al  lang niet meer naar de kerk en ik vroeg me wel eens af of er iets van haar christelijke opvoeding zou zijn blijven hangen. En nu  vatte ze in een paar zinnen de essentie van het pinksterfeest samen.

Toen ik later op de dag er voor zitten om mijn preek te schrijven realiseerde ik mij dat de moord op George Floyd heel goed in verband te brengen is met het pinksterfeest.

Straks zingen we het pinksterlied lied 691. De tekst daarvan luidt:

De Geest van God waait als een wind

op vleugels van de vrede,

als adem die ons leven doet

deelt ons een onrust mede

die soms als storm durft op te staan,

geweld en kwaad durft tegen gaan

een koele bries die zuivert.

In dit vers horen we de verschillende aspecten van het werk van de Heilige Geest. De eerste drie regels gaan over de schepping:

 “ De Geest van God waait als een wind op vleugels van de vrede “ is een verwijzing naar Genesis 1 waar de Heilige Geest als een vogel over de wateren van de oervloed zweeft. “De tweede zin “als adem die ons leven geeft “ verwijst naar het tweede scheppingsverhaal
waar God de mens die Hij van klei geboetseerd had  de levensadem inblaast. Die levensadem is de Ruach, de Heilige Geest.

 De vier agenten die George Floyd doodden sneden zijn levensadem af.

In het lied horen we ook over de Geest van God die soms als een storm durft op te staan. Dat is de storm van verontwaardiging die opstak na de  moord op George Floyd.

In het verhaal over Noach lezen we over de laatste zin van lied 691. We lezen over “de koele bries die zuivert. “

In het scheppingsverhaal in Genesis 1 lezen we dat er voor de schepping slechts één grote watermassa was. De aarde was omgeven door water. Dan scheidt God de water dat boven de aarde was van het  water dat onder de aarde was. God maakt ruimte voor de aarde. God maakt levensruimte. God maakt ádemruimte.

Hij heeft een  visioen voor ogen. Hij ziet de aarde voor zich als een paradijs vol met prachtige bloemen en bomen en dieren. Een lusthof. Die lusthof mag de woonplaats zijn van mensen. Mensen die daar wonen in harmonie met de natuur en de dieren. Mensen die leven in liefde met elkaar. Een prachtig visioen.

Maar dan lezen we in Genesis 6 dat God naar de aarde kijkt en díep teleurgesteld is. De mensen zouden in grote harmonie en vreugde op aarde kunnen leven maar ze zijn vervuld van haat. Ze vernielen de natuur, doden mensen en dieren. God ziet geen hemel op aarde maar een hel op aarde.

Hij gaat dan bij zichzelf te rade en zegt: “Dit is geen leven. Zo heb Ik het niet bedoeld. Ik moet helemaal opnieuw beginnen. Dan laat Hij het veertig dagen en veertig nachten regenen. Er valt zoveel water dat de hele aarde weer onder water komt te staan. God maakt zijn scheppingswerk ( dat immers bestond in binnen het water  ruimte maken voor de aarde ) weer ongedaan. Alle leven op aarde gaat ten onder. Alleen van alle mensen en dieren overleeft er één paar in de ark, zodat God met hen een nieuw begin kan maken.

Vaak wordt gezegd: “Wat wreed ! Hoe kan een liefdevolle God zoiets doen ?! “ Maar wie zo reageert vergeet dat het een verháál is. Een verhaal van wel drieduizend jaar oud. Een verhaal echter dat heel mooi aan het licht brengt hoe het ook vandaag de dag met de aarde en de mensheid gesteld is.

Zoals God in het verhaal op aarde alleen maar oorlog, haat en nijd zag ( een beetje overdreven natuurlijk want Noach en zijn vrouw en kinderen hielden veel van elkaar ) zo zien wij voor het journaal ook alleen maar oorlog, haat en nijd. En ook dat klopt niet : natuurlijk is er heel veel ellende op aarde maar er is ook heel veel liefde en vriendschap. En er zijn heel veel mensen die zich zorgzaam voor hun medemens inzetten, kijk maar naar de artsen en de verpleegkundigen en de verzorgenden op de Corona afdelingen.

Zoals God met Noach en zijn vrouw een nieuw begin kon maken om zijn droom van een aarde als een paradijs waar te maken zo kan God met de vele, vele mensen van goede wil die in onze tijd leven, een nieuw begin maken om de droom van het Koninkrijk van God, dat wereldwijde rijk van vrede en recht, waar te maken.

Hoe doet God dat ? Op dezelfde wijze als Hij dat doet in het verhaal over Noach. Nadat de ark 150 dagen over het water gedobberd had lezen we in Genesis 8:1:

“ Toen dacht God weer aan Noach en aan alle wilde dieren en het vee bij hem in de ark. Op zijn bevel begon er een wind over de aarde te waaien, waardoor het water afnam. “

Wat zien we hier ? Het water waarop de ark dreef was het chaoswater van oorlog, haat en nijd. Op Gods bevel begon er een wind over de aarde te waaien waardoor het chaoswater afnam.

Hier wordt duidelijk wat het werk van de Heilige Geest is. Hier wordt duidelijk waarover het op het Pinksterfeest gaat. De wind van de Heilige Geest blaast het chaoswater van oorlog haat en nijd weg. Hier zien we “de koele bries die zuivert “ uit lied 691.

De aarde komt tevoorschijn. Het paradijs komt weer in zicht.

Om te controleren of het chaoswater al zover gezakt is dat er weer leven op aarde mogelijk is neemt Noach een duif, beeld van de Heilige Geest en laat deze uitvliegen. De eerste keer dat Noach dat doet vliegt de duif vliegt nog over de wateren zoals zij dat voor de schepping nog deed. Maar de tweede keer keert  de duif terug met een olijtakje in haar bek: een teken van nieuw leven, een teken  van vrede. Noach weet dat de aarde opnieuw geschapen is en vrede in zicht is.

Wanneer de leerlingen van Jezus in Jeruzalem in een boven vertrek bijeen zijn trekt er opeens een windvlaag door het huis. Het is  de koele bries uit lied 691.Het is de wind die over de wateren van de oervloed waaide. Het is de windvlaag die het chaoswater van de zondvloed wegblies. Het is de wind die oorlog, haat en nijd wegblaast. Het is de wind die het racisme in Amerika zal wegblazen. Het is de Geest van God die mensen vervuld en hen tot vrédestichters maakt. Het is de adem die George Floyd uit de dood doet opstaan.

Amen.